Zo ergens in de maand september moet ik vegetariër zijn geworden. Toen september aanbrak realiseerde ik het me opeens: 10 jaar geleden besloot ik om definitief geen vlees meer te eten.
‘Opwelling’
Toen ik de eerste keer zei dat ik vegetariër wilde zijn, moet ik denk ik een jaar of 11 – 12 zijn geweest. Mijn moeder nam mij toen nog niet serieus en vond mij te jong. Ze heeft vast gedacht dat het een opwelling was. Vanaf het moment dat ik besefte dat vlees van dieren kwam, heeft het me nooit helemaal lekker gezeten. Ik geloof dat ik regelmatig vroeg: “Maar dit is toch van een [vul diersoort in]?” Ik at het wel, maar ik was er niet dol op. Je hebt nu eenmaal mensen die echt dól zijn op vlees en daar niet genoeg van kunnen krijgen. Ik was zo iemand die at omdat het erbij hoorde, maar ik was er niet bepaald wild van.
10 jaar geleden
Ik weet het nog als de dag van gisteren. Het derde jaar van het VWO was begonnen en we hadden Economie. Niet mijn favoriete vak, maar was toen nog verplicht (profielkeuze was in het vierde jaar). We keken een film over het slachthuis. Vraag me niet waarom, want ik zou écht niet (meer?) weten wat de relevantie was met het beste vak. Ik geloof dat ik al heel snel ben gestopt met kijken en het klaslokaal zéér nauwkeurig heb bestudeerd. Ik moest immers de les uitzitten en wilde dit echt niet zien en eigenlijk ook niet horen. Ik was zo van streek dat toen ik thuis kwam ik zei dat ik Echt. Geen. Vlees. Meer. Ging. Eten. En zo geschiedde het.
Waarom ik vegetariër ben
Ik ben vegetariër “omdat ik het zielig vind voor de dieren”. Ja, want de dieren hebben (in mijn opzicht) eigenlijk geen leven. Ze worden -in de meeste gevallen- gefokt en gekweekt in erbarmelijke omstandigheden, vetgemest en na slechts enkele weken geslacht. Daarnaast eet ik het niet, omdat ik vind dat het in deze tijd echt niet meer nodig is. Vroeger hadden we het nodig om te overleven, ja. Overleven. Toen we nog als overbehaarde jagers met speren in de weer waren. Die tijd zijn we nu wel voorbij toch? Misschien dat niet iedereen het daarmee eens is, maar dat hoeft ook niet. Het is mijn visie.
De voornaamste reden dat ik geen vlees en vis eet, is omdat IK me er goed bij voel. Ik voel me echt een stuk fijner sinds ik de keuze heb gemaakt om het niet meer te eten, haast alsof ik me niet meer ‘schuldig’ hoef te voelen.
Ik vind het eigenlijk best vervelend om continue te moeten uitleggen waarom ik vegetariër ben. Natuurlijk ben ik blij met mijn keuze, maar het riedeltje begint elke keer van voor af aan. Met name als je ergens nieuw bent of als mensen er (plots?) achter komen dat je het bent. Ik krijg dan altijd een hele hoop vragen, meestal uit goedbedoelde interesse, maar het eindigt eigenlijk altijd in een discussie en vrijwel altijd dezelfde. (Meestal houdt dat in dat mensen het niet eens zijn met mijn keuze en het ‘onzin’ vinden). Respecteer mijn keuze, net zoals ik jouw keuze respecteer! 🙂
Maak je eigen keuze
Vaak krijg ik de vraag of ik het dan niet erg vind als andere mensen wél vlees eten. Natuurlijk, in een ideale wereld zou niemand meer vlees eten, zouden er geen dieren meer worden gedood en hebben we allemaal een unicorn in onze riante achtertuin. Maar ik ben realistisch en weet dat niet haalbaar is. Ik zie het namelijk zo: het is een keuze die iedereen voor zichzelf maakt. Ik persoonlijk voel me er beter bij om het niet te eten. Zo zijn er ook mensen die ervoor kiezen om het dus wel te eten. Prima, als jij maar blij bent met jouw keuze! En je mag ook gerust naast mij zitten als je vlees eet, zo’n moeilijke trien ben ik ook weer niet 😉
Ik zie het overigens niet zozeer als een ‘prestatie’ of ‘jubileum’ of iets dergelijks. Persoonlijk vind ik het niet heel bijzonder, het is gewoon mijn manier van leven. Maar ik vond het wel leuk om er even bij stil te staan. Stiekem zou ik best veganist willen zijn, maar dat is toch nog net even iets lastiger. Zeker nu ik weer even thuis woon, waar ik de enige vegetariër ben. Zuivel zit bijna overal in en ik hou eigenlijk best wel van koekjes.. Dat is toch net even een andere lifestyle maar wie weet gebeurt dat ooit nog? Ik sluit het in ieder geval niet uit. Ik kan me trouwens écht niet voorstellen dat ik ooit nog vlees ga eten..
Uitgelichte foto: Brooke Cagle.
26 Reacties
Op 1 oktober begint de vegan challenge, misschien is het wat voor jou? Ik bedacht begin van het jaar dat ik wel mee wilde doen, maar eigenlijk lijkt het mij niet echt een uitdaging, omdat ik soms weken vegan eet (en persoonlijk denk ik dat mijn lichaam het op dit moment even niet aankan).
Mensen vroegen mij vroeger ook heel vaak waarom ik vegetariër ben en iedereen heeft er altijd een mening over. Ik vond het best wel vervelend om continu de meningen van mensen aan te moeten horen over vegetarisme, vooral omdat ik er verder ook nooit iets over zeg (het is toch lekker mijn keuze?). Maar goed, al die rare vragen en opmerkingen hoor ik eigenlijk nauwelijks meer. 🙂
Dat vind ik heel interessant, maar ik woon nog thuis en ik denk dat mijn ouders dat niet zien zitten. Ik ga er zelf gewoon op proberen te letten en wie weet doe ik de challenge als ik mijn eigen plekje heb!
Ik vind dat ook vervelend, als mensen er moeilijk om gaan doen. Fijn dat je er nu eigenlijk niets meer van hoort! 🙂
Ik vind het heel bijzonder als iemand zolang vegetariër is. Ik ben het zelf niet, maar let wel erg op mijn eten qua vlees. Zo eten we gevarieerd, soms vis, soms vlees, soms ei, soms vegetariërs. Eigenlijk half vegetariër ;-).
Ik kan me voorstellen dat het vervelend is om steeds te moeten uitleggen waarom je geen vlees eet. Vanaf nu kan je de mensen die dit vragen doorverwijzen naar dit artikel 😉 stoer dat je het zo lang volhoudt!
Ja vooral de ‘discussies’ zijn vermoeiend, maar ik zal ze voortaan doorsturen ja 😉
Goed dat je zo strikt bij je keuze blijft! Begrijp je keuze volledig, voor mij is het alleen niet echt een optie in verband met mijn ziekte. Anders zou ik je voorbeeld volgen! Vonden je ouders het de tweede keer echter geen probleem, toen je zei dat je geen vlees meer wilde eten? Ik denk dat ik dat niet had hoeven proberen vroeger. 😉
Ik geloof dat ik toen ook echt heel serieus was en heb het sindsdien ook niet meer gegeten. Het was natuurlijk wel even wennen, maar het was niet echt een probleem.
Goed stuk! Mooi om te lezen wat jouw redenen zijn geweest om ermee te stoppen. Lees en hoor steeds vaker van mensen dat ze vegetarier zijn, toch wel bijzonder!
Zelf ben ik geen vegetarier, maar ik eet desondanks wel héél weinig vlees. Om de simpele reden dat ik het meeste vlees gewoon niet lekker vind. Als kind heb ik alles moeten eten dus het is niet dat ik dénk dat ik het niet lust, ik vind het ook echt niet te eten. Alleen gehakt en een rare gebakken biefstuk vind ik lekker, verder niks. Dat is weleens lastig in restaurants en ik krijg ook weleens commentaar dat ik niet ‘normaal kan eten’, maar dat zij dan maar zo. Ik vind dat eten ook lekker moet zijn en je niet tegen heug en meug iets moet gaan zitten eten omdat anderen nu eenmaal vinden dat het zo hoort.
Ik ben zelf ook al lang vegetariër. Denk zo´n 7 jaar nu, maar weet het niet precies. Bij mij is het meer geleidelijk gegaan. Mijn vriend is ook vegetariër sinds een jaar na het zien van een documentaire. Want naast dat het zielig is voor de dieren is het ook gewoon megaslecht voor het milieu. Slachterijen en vleesverwerkingsbedrijven stoten bijna meer CO2 uit dan auto´s. En voor 1 visje op je bord moesten er wel eerst een heleboel anderen sterven. Om maar wat te noemen. En inderdaad wat je zegt: ik vind dierenmishandeling echt ronduit verschrikkelijk. En met honderden varkens op elkaar in een stal vind ik al dierenmishandeling. En daar wil ik echt niet aan bijdragen. Ben het ook helemaal mee eens dat het een keuze is: iedereen moet dit zelf weten. Maar ook ik voel me hier heel goed bij 🙂
Ja dat vind ik ook! Waarom een vegetarische lifestyle beter is voor het milieu, wil ik binnenkort nog eens een artikel aan wijden. Want het gaat inderdaad verder dan dat, maar destijds was het belang van de dieren mijn grootste punt.
Superleuk artikel<3
Wat een leuk idee om tijdens een economieles een film over een slachthuis te kijken? Haha, vreemd. Maar wat goed dat je al (relatief) jong die beslissing hebt gemaakt om vegetariër te worden! Ik ben zelf ook al heel lang vegetariër, en zit er inderdaad soms ook aan te denken om veganist te worden, maar ik vind dat wel echt een veel grotere stap en ook veel lastiger voor je omgeving om rekening mee te houden inderdaad.
(En dit is een beetje irrelevant, maar ik kom echt net pas je blog tegen en zie dus ook net pas dat je in Zweden hebt gewoond, wat tof!)
Het is in ieder geval fijn om te weten dat veganistisch leven niet onmogelijk is, want er zijn gelukkig genoeg mensen die zo leven! 🙂
Ja, ben 2 jaar in Zweden geweest. Heb jouw blog ook meteen even gekeken, zo leuk!
Ik eet het liefst geen vlees. Mijn vriend is een tijd strikt vegetariër geweest, en nu heb ik ook zoiets van ‘voor mij hoeft het niet’. Ik vind vlees niet heel erg lekker en ik vind niet dat wij mensen het recht hebben dieren leed aan te doen ten behoeve van ons eigen plezier! Ik zou mezelf geen vegetariër noemen, daar hangt zo’n vooroordeel aan voor veel mensen, ik eet gewoon lekker geen vlees zonder dat tegen anderen te zeggen. Als iemand voor me kookt met vlees, ben ik niet te beroerd om dat op te eten. Maar veeeeel liever zonder!
Precies dat. Dieren kunnen niet praten en daarom denken wij (de mens) dat we er maar alles mee kunnen doen wat we willen. Dat staat me tegen. Mooi om te horen dat je het zoveel mogelijk vlees ‘vermijdt’. 🙂
Ik ben geen vegetariër, maar eet ook niet heel veel vlees. Eigenlijk puur omdat ik het niet heel lekker vind. Ik vond dit een heel leuk en interessant artikel om te lezen!
Dankje!
Wauw, 10 jaar, dat is hele hele tijd! Goed bezig :-). Ik vind vlees erg lekker maar ben me er wel steeds bewuster van hoeveel vlees je eigenlijk wel niet eet. Ik probeer ook een beetje te minderen door een aantal maaltijden per week vegetarisch te eten.
Ik vind vlees voorlopig nog te lekker om er volledig mee te stoppen, maar ben me er wel steeds bewuster van. Veganistisch vind ik (nog) echt een stap te ver. Veel melkkoeien hebben echt geen slecht leven (alhoewel het eraf halen van het kalfje wel heel vroeg gebeurd). En eieren koop ik altijd biologisch, dus dat vind ik ook echt geen probleem om te eten. Wel is het dan weer heftig als die legbatterij-eieren in je mayo ofzo zitten, dus daarom kan ik het weer wel voorstellen.
Tien jaar is een hele tijd zeg! Wat goed dat je zo standvastig bent!
Ik ben Veganist en het is niet moeilijk 🙂
De nare reacties herken ik helaas wel, maar die komen voort uit onwetendheid dus ik leg altijd uit waarom het eten van dieren en dierlijke producten op geen enkele manier goed te praten valt.
Heb je de documentaire “Cowspiracy” op Netflix al gezien?
Dat gaat over de veehouderijen en wat gevolgen daarvan zijn op het milieu..en die zijn helaas niet mild.
Ik had er toevallig vandaag zelf nog een stukje over geschreven.
Het is een goede docu..echt een aanrader!
Goed van je! Leuk dat je hier een blogbericht over hebt gemaakt 🙂 Heftig zeg dat je een film over het slachthuis ging kijken op school, maar aan de andere kant, ook wel goed, zo gaat het wel allemaal, dus waarom zouden ze het inderdaad niet laten zien?
Wij vinden het ook ieder zijn eigen keus. Wij krijgen ook erg vaak de vraag; Vind je het erg als ik vlees naast je eet? Ik antwoord dan altijd met; Nee, zolang ik het zelf maar niet hoef te eten, doe waar jij je goed bij voelt.
Het liefst zou ik ook iedereen als vegetariër zien, of beter nog, veganist. Maarja iedereen heeft zijn eigen mening/gedachten ergens over dus waarom zou ik iemand gaan pushen? Dat vind ik onzin.
Als je uiteindelijk toch veganist zou willen worden, kun je altijd bij ons terecht voor vragen etc. 😉
Nee nog niet gezien, bedankt voor de tip! 🙂
Wat goed! Ik ben geen vegetariër, maar ik eet alleen biologisch vlees, en dan niet al te veel.
Wat een prachtige foto van die groentes!
Wauw, goed van je zeg! Ik ben het een aantal jaren geweest maar nu niet meer. Wel ben ik wat bewuster van wat ik eet. dat is voor mij al genoeg 🙂