Het was even stil op Monsieur Mango. Té stil. Ik weet het. Helaas kan ik nog steeds niet toveren (waar is Harry als je hem nodig hebt?!) dus jullie hebben het even zonder mij moeten doen. Sorry daarvoor! Gelukkig hoef je niet langer te treuren, want ik ben er weer! Hoiii! *zwaai*
Dus Inge, waar was je?
Heb je even? *gaat liggen, zucht diep en begint met praten*
Nijmeegse Vierdaagse
Het jaar 2017 heeft tot twee maanden geleden compleet in het teken gestaan van de Nijmeegse Vierdaagse. Ik riep al jaren dat ik mee wilde doen, maar door allerlei omstandigheden vergat ik het steeds. Dit jaar was ik er op tijd bij en schreef ik mijzelf in. Mijn deelname was afhankelijk van het aantal mensen dat zich zouden aanmelden: bij meer dan 47.000 deelnemers zou ik in de loting terecht komen. Natuurlijk was ik al wel meteen begonnen met trainen, maar het was spannend of het allemaal wel door zou gaan. Al snel werd duidelijk dat er voor mij een loting zou zijn. Begin april kreeg ik het verlossende mailtje: ik was ingeloot! Ik voelde heel veel emoties tegelijkertijd: blij dat ik mee mocht doen, maar toch ook wel een beetje bang voor wat komen gaat. Loop maar eens 4 dagen lang 40 km, dat is nogal wat!
Na een aantal maanden trainen merkte ik dat het steeds slechter ging. Energie? Ik wist niet eens meer wat het woord betekende. Waar het was gebleven weet ik niet, maar in ieder geval niet in mijn lichaam. Van alles probeerde ik uit: ander drinken, ander eten, meer eten, nog eerder slapen maar niets mocht baten. Als ik een lange afstand moest lopen, dan ging het wel. De week daarna ging het telkens behoorlijk slecht. Ik dacht eerst dat het kwam door de training: ik had dit nog niet eerder gedaan en ik heb ook geen afgetraind lichaam dus het was logisch dat mijn lichaam hier aan moest wennen. Op een gegeven moment kreeg ik zo’n pijn in mijn knieën en mijn enkel dat ik mank ging lopen. De pijn zat overal, zelfs in mijn heup. Ik begon mij serieus af te vragen waar dit toch vandaan kwam. Mank lopen van de pijn kon niet normaal zijn. Aangezien ik nog online Treatwell tegoed had, besloot ik een afspraak te maken bij een masseur bij mij in de buurt. Wie weet konden mijn benen wel een massage gebruiken en was het probleem verholpen!
De masseur vond mijn verhaal een beetje raar, maar een sportmassage voor mijn onderbenen kon geen kwaad. De beste man schrok zich een ongeluk: mijn benen voelden aan als steen, zo hard waren mijn spieren. De spieren in mijn benen bleken compleet verzuurd te zijn. Het bleek tot de categorie ‘zeer ernstig’ te behoren. Heel fijn.
Ergens was ik ook wel opgelucht. Er was een duidelijke oorzaak voor mijn klachten. Ik had het mij niet ingebeeld, ik had mij niet aangesteld en het was een wonder dat ik op Hemelvaartsdag nog 30 van de 40 km had gelopen. Ik had na een eerdere training al eens gezegd dat de 30 km die ik toen moest lopen, aanvoelde als 60 km. Zo zwaar was het. Na mijn bezoek aan de masseur begreep ik het. Gelijk kwam de vraag: Ga ik het nog wel redden? Ga ik de Vierdaagse nog wel halen?
Wekelijks had ik een afspraak bij de masseur. Eerst een half uur, maar al snel moest ik veranderen naar een uur omdat een half uur geen zoden aan de dijk zouden zetten. Een sportmassage bij een zware blessure is geen pretje. Absolúút geen pretje. Ik verging letterlijk van de pijn en wilde het soms uitschreeuwen. Soms schoot de kramp in mijn bovenlichaam, om de pijn in mijn benen te compenseren. We kwamen er overigens ook al snel achter dat het met mijn bovenbenen net zo slecht was gesteld. Het trainen ging ook gewoon door en er zat een zware training aan te komen: 2 dagen achter elkaar 30 km lopen. De 30 km op de zaterdag heb ik wel gehaald. Mank van de pijn kwam ik thuis, maar ik had het gehaald. Zondag was ik kapot; mijn lichaam was op en ik kwam amper vooruit. Ik liep het eerste rondje in een rustiger tempo dan ik normaal gesproken zou lopen. Het ging gewoon niet. Het tweede rondje heb ik niet meer gelopen.
Mijn ouders kwamen de dag erna op bezoek en met tranen in mijn ogen moest ik concluderen dat ik het ging niet redden. Hoe graag ik ook wilde, mijn lichaam was te geblesseerd om 4 dagen lang 40 km te lopen. Als ik 2 dagen van 30 km al niet uit kan lopen, dan heeft de Vierdaagse gewoon geen zin. Wandelen moet leuk zijn en natuurlijk zal niemand de Vierdaagse zonder slag of stoot (of pijn) uitlopen, maar ik was op dat moment mijn lichaam om zeep aan het helpen. De behandeling bij de masseur heb ik afgemaakt en het leek langzaamaan beter te gaan toen ik stopte met trainen. Mijn Nijmeegse Vierdaagse avontuur was al afgelopen voor hij überhaupt begonnen was.
Of ik blijvende schade heb opgelopen weet ik niet. Ik heb sindsdien geen echte wandelingen meer gemaakt. Binnenkort wil ik het wandelen weer rustig oppakken. Kijken hoe het gaat. Ondanks dat ik de Nijmeegse Vierdaagse niet heb gelopen, had ik in mei wel deelgenomen aan de Avondvierdaagse bij mij in het dorp. Een mooie training en voorbereiding. Elke avond – na het werk – liep ik 15 km (langste afstand) en dit heb ik succesvol uitgelopen. Heb ik toch een vierdaagse van mijn lijst af kunnen strepen. 🙂
Niet lekker in mijn vel
Door alles wat er de afgelopen tijd was gebeurd zat ik niet meer lekker in mijn vel. Ik had het moeilijk met mijn besluit om de Vierdaagse op te geven. Ik wist wel dat het beter was, maar toch viel het mij zwaar. Het voelde alsof ik had gefaald, wat ik natuurlijk niet had. Het is écht een prestatie om zulke afstanden te lopen. Door het intensieve trainen had ik bijna geen tijd meer om te bloggen en besloot het even te laten voor wat het was. Niet lang daarna veranderde ‘geen tijd’ in ‘geen zin’. Ik wist niet meer wat ik wilde en ook met mijn blog wist ik niet welke kant ik op wilde gaan. Het leek alsof het allemaal niet op zijn plaats wilde vallen. Het leven is niet perfect en ik ben dat ook niet. Ik hoef perfectie niet na te streven, ook al roept mijn hoofd soms van wel. Het is oké als je het even niet meer weet. En hey, ook jij bent oké.
Nieuwe lay-out
De laatste weken begon het bloggen steeds meer te kriebelen: ik begon het te missen. Daarnaast had ik ook wel zin in een nieuwe lay-out. Niet dat er iets mis was met de vorige, maar het voelde alsof ik dat was ontgroeid. Met mijn blog wil ik een nieuwe kant op en schrijven over de dingen die mij daadwerkelijk interesseren. Geen van-alles-en-nog-wat-blog meer. Daar is overigens niets mis mee, maar ik merkte dat dat toch niet is wat ik wil.
Als je dan na een paar maanden van radiostilte weer terugkomt, dan moet je het ook goed doen (vind ik)! Lekker fris, rustig en niet bang voor een beetje kleur! Ik ben er in ieder geval heel erg blij mee. Het voelt goed. Monsieur Mango 2.0, haha. Ik ben benieuwd wat jullie ervan vinden. Laat het gerust weten in een reactie, vind ik leuk! Oh en mocht je dingen tegenkomen die niet of niet goed werken, laat het mij dan ook even weten zodat ik het kan oplossen. Ik ben er weer, ik heb er zin in en ik hoop dat jullie mij (nog) niet vergeten zijn. 😉
25 Reacties
Natuurlijk zijn we jou nog niet vergeten! Fijn dat je terug bent. Ik zit nu op m’n smartphone, dus kan je nieuwe lay-out niet ten volle zien, maar ik kom nog terug!
Balen van die pijn in je benen. Ik hoop dat je geen blijvende schade opgelopen hebt. Hou je ons op de hoogte als je meer weet? 🙂
Jessica J. heeft onlangs geplaatst…Viva Havana: Nieuwe Yankee Candle-geuren 2017
Dank voor je lieve berichtje. Doe ik!
Blij dat je terug bent! Wat een jammere ervaring, echt balen! Goed dat je de tijd genomen hebt om te verwerken. Je lay out is prachtig!
Sofie heeft onlangs geplaatst…Gedaan en geblogd in augustus: vier op een rij, serenade en sissietrippen
Erg fijn dat je weer terug bent. Wat een update! Je vernieuwde blog ziet er goed uit!
Els heeft onlangs geplaatst…Tutorial #43: Dennenappel uil ★
Ik vind je blog zo veel prettiger om te lezen. Rustiger. Maar wat een verhaal zeg! En wat ontzettend jammer dat je niet hebt mee kunnen doen! Ik hoop dat alles snel weer over is!
Jeetje meis, ik had niet het hele verhaal rondom je gezondheid meegekregen. Wist alleen dat je niet ging lopen in verband met een blessure. Wat een nare ervaring, maar gezondheid gaat voor en hopelijk lukt het je in de toekomst wel om mee te doen. Fijn dat je weer terug bent in bloggersland, haha! Je nieuwe layout ziet er waanzinnig uit, heel mooi!
Amy heeft onlangs geplaatst…Citytrip San Francisco: dit moet je zeker zien én doen
Het klinkt gek, maar ben bijna blij dat het een blessure was. Ik begreep niet waarom de training zo anders ging bij jou dan bij mij en vond het zo frustrerend dat ik je niet kon helpen! Ik hoop dat je misschien in overleg met de masseur een nieuwe poging kan wagen, want je kan het echt: je hebt je doorzettingsvermogen al bewezen! Ik ben blij dat je weer gaat bloggen en ik snap je frustratie over het opgeven, maar je lijf gaat echt voor. Het is geen opgeven, het is de beste keuze maken om hem in de toekomst wél te kunnen lopen!
Ik snap helemaal wat je bedoelt. Ik was opgelucht dat er duidelijk een oorzaak was, maar ik baalde natuurlijk als een stekker.. Waarom heb ik dit weer? Wie weet loop ik de Vierdaagse gewoon een andere keer! 🙂
Fijn dat je er weer bent, en mooie nieuwe lay-out! Wat je schrijft over de Vierdaagse is behoorlijk herkenbaar, ik ben eens uitgevallen door een blessure en man, dat doet pijn (en niet alleen aan de blessure…) Heel verstandig besluit, ik hoop dat het snel weer beter gaat met je benen en dat je er geen blijvende schade aan hebt overgehouden. Het is al een hele prestatie dat je er aan begonnen bent hoor!
Jenn heeft onlangs geplaatst…Handlettering: 5 kaartjes die ik laatst maakte
Dankje en dat is het inderdaad ook: een prestatie! 🙂
Wat een verhaal en wat vervelend dat het niet gelukt is om de vierdaagse te lopen. Ik hoop dat je het toch nog een keer kunt gaan proberen!
Ik vind dat je blog er mooi en fris uitziet! Mooie kleuren. Wat ik wel opmerkte is dat als ik naar monsieurmango.nl ga (en dus niet de directe link van twitter naar deze blog aanklik) ik op de oude lay-out kom en je nieuwste blog daar niet te zien is. Dus daar gaat misschien iets mis..? (Of ’t ligt aan mij?)
In elk geval leuk dat je weer gaat bloggen. Ben benieuwd wat er allemaal gaat komen!
Bedankt voor het melden, Helma! Ik denk dat het komt door de cookies op je computer/telefoon. Ik hoop dat je nu inmiddels wel mijn nieuwe lay-out ziet? 🙂
Hey, welkom terug!!! En fijn dat je er weer bent. Wat een gedoe met je spieren ook. Mijn blog en insta liggen ook een beetje op hun gat sinds ik naar R’dam ben gegaan en een nieuw liefie heb. Maar uiteindelijk kom ik ook weer helemaal terug. Tot snel weer! Xxx
Tamara TS heeft onlangs geplaatst…1000 Vragen aan Mezelf #13 | Vraag 301 t/m 325
Wat leuk, tot snel!
Hoi Inge,
Niet leuk voor jou. Hele dikke knuffel! En je nieuwe lay out is mooi!
Echt balen van de vierdaagse, maar je bent een bikkel en wie weet loop je hem over een paar jaar wel! Je blog ziet er top uit, lekker clean en toch kleur. Nice 🙂
Roxanne heeft onlangs geplaatst…Dit ga ik missen, als ik niet meer in het centrum woon
Oh jeetje, wat een naar verhaal over de vierdaagse! Ik kan me voorstellen hoe rot het is als je zo graag iets wilt doen, maar je lichaam protesteert en zelfs zo hard protesteert dat je er heel veel klachten door ervaart. Ik snap dat dat een flinke klap was! Hopelijk is de schade niet blijvend en kun je binnenkort toch weer op jouw tempo en stapje voor stapje de wandelingen maken waar je zo van geniet. Misschien niet 40 kilometer, maar wel een stuk dat voor jou fijn voelt.
Leuk dat je in ieder geval weer in blogland terug bent 🙂 Je blog ziet er prachtig uit met de oranje details.
Bedankt voor je lieve woorden, Romy! 🙂
Jeetje wat een verhaal! Maar zoals ik op Instagram al zei: good to have you back! Hopelijk gaat het snel weer helemaal ok en kun je weer lekker gaan wandelen.
Fijn dat je hier weer terug bent, je nieuwe layout knalt! Mooi 🙂
Wat balen van je benen en dat het er zo erg aan toe was! Ik hoop dat het nu beter zal gaan en wie weet loop je volgend jaar de Vierdaagse wel 😉
Blij dat je weer terug bent<3
Tjeetje wat een verhaal, had wel deels wat meegekregen maar niet alles.
Heel lastig zeg om dan niet te kunnen gaan. Hopelijk nu wel weer herstellende<3
PS: En extra blij dat ik weer op je site kan komen! Yeah.
Leuk dat je weer online bent! Wat vervelend van de vierdaagse joh, helemaal omdat je het zo graag wild!
Hopelijk krijg je de kans nog eens,want ondanks dat het nu niet lukte, misschien een andere keer wel.
Je layout vind ik erg leuk geworden!
Welkom terug! Ik hoop echt dat je weer helemaal de oude bent straks. Kan me goed voorstellen dat het ontzettend frusterend is als je iets zo graag wilt maar je lichaam gewoon niet meewerkt. De lay out is lekker vrolijk.
Wat een heftig verhaal over de vierdaagse. Logisch dat je daarvan baalt. Maar wandelen is meer dan alleen de (Nijmeegse) Vierdaagse. Wandelen kun je het hele jaar door, altijd en overal. De Vierdaagse is ontzettend leuk, maar de mooiste routes wandel je voor en na de Vierdaagse. Ook Genieten !!
Daar heb je helemaal gelijk in, Mirjam! 🙂 Hoogste tijd om binnenkort de wandelschoenen weer eens aan te trekken en eens te kijken hoe het gaat.