Lieve Saskia kwam met het idee voor een nieuw project #PlukhetGeluk, gericht op de positieve dingen in het leven. Bewust worden van de kleine, mooie dingen om je heen.
Aangezien ik wel wat mindfulness slash positiviteit kan gebruiken, laat ik mij dit project niet aan mijn neus voorbij gaan. In alweer het laatste deel van het project staan we stil bij de dingen die we al hebben bereikt, maar ook dromen of wensen voor de toekomst: dromen, durven, doen. Zonder dat we het doorhebben, hebben we allemaal al een hoop gepresteerd. Desondanks blijven we altijd dromen en hopen we deze dromen ooit waar te maken.
Durven en doen: afstuderen
In 2008 starte ik de opleiding Ergotherapie, maar ondanks dat ik het onwijs interssant vond, miste ik de creativiteit. Ik stopte en koos vervolgens een andere studie. In 2013 studeerde ik af van de bachelor Communication & Multimedia Design in Breda. Dat is nog steeds iets waar ik heel erg trots op ben. Voor iemand met faalangst is dit ongeveer het zwaarste wat er is: het is zo definitief. Is het wel goed genoeg? In dezelfde tijd was ik ook nog bezig met mijn toelating voor een Master in Malmö, Zweden. Ik werd toegelaten en inmiddels ben ik bijna twee jaar verder en staat het afstuderen wederom voor de deur. Doodeng, al heb ik wel iets gevonden wat ik oprecht interessant vind. Sinds mijn bachelor probeer ik een connectie te maken tussen technologie en gezondheid en dat wil ik ook tijdens dit afstudeerproject doen. Ik ben erg benieuwd waar het toe leid en hoop op een inspirerende uitkomst. Natuurlijk hoop ik van de zomer afgestudeerd naar huis te gaan!
Foto: Oliver Berghold
Durven: alleen in het buitenland wonen
Deze kan ik inmiddels afvinken en valt onder de categorie ‘bereikt’. In je eentje in het buitenland wonen is niet zo simpel als men denkt. Je bent elke dag alleen, weg van familie en in een land waar ze een andere taal spreken. Ik merk wel dat ik ondernemender ben geworden. Als ik iets wil, moet ik het zelf regelen. Ik vind Zweden echt heel erg leuk en ik hoop dat ik op een dag door Zweden rond kan trekken en meer kan zien dan de stad Malmö. Als het niet zo ontiegelijk duur zou zijn hier, zou ik hier best kunnen wonen. Maar daarvoor moet je echt met zijn tweeën zijn, want alleen vind ik het niet te doen. Wie weet wat de toekomst brengt.. misschien verhuis ik nog wel een keer naar Zweden of heb ik ooit een vakantiehuisje. Ik denk niet dat Scandinavië me ooit helemaal los zal laten. 🙂
Dromen en doen: een eigen plekje
Natuurlijk heb ik een onderkomen hier in Zweden, maar het is meer een kamertje van postzegelformaat dan een appartement. Ik mis het hebben van een aparte slaapkamer, een woonkamer. Zelfs een trap geeft al een heel ander gevoel. Waarschijnlijk ga ik na het afronden van de studie terug naar Nederland en ik hoop dan mijn eigen plekje te hebben. Het lijkt me zo heerlijk, een plekje dat ik helemaal kan inrichten naar mijn zin en met een bank.. ooh wat mis ik het hebben van een bank! *droomt weg over haar toekomstige plekje*
Foto: Interieur Designer
Dromen, durven, doen
Ik heb nog heel veel dromen. Ik hoop dat ik iemand tegenkom met wie ik mijn leven kan delen. Eerlijk gezegd mis ik dat best wel. Iemand met wie je kan lachen en kan huilen, iemand om tegenaan te kruipen of samen iets gezelligs doen. Trouwen en kinderen is op dit moment helaas nog ver van mijn bed. Een leuke baan vinden en hopelijk ooit mijn faalangst verslaan. Mondiger worden en voor mezelf opkomen. Het zou heel tof zijn mocht ik verder komen met mijn blog.
Verder zou ik graag groener en bewuster willen leven. Wat dat betreft ben ik een moderne hippie. Een moestuin staat echt hoog op mijn lijstje. Het lijkt me zo heerlijk om mijn eigen groente en fruit te verbouwen. Burgerlijk misschien, maar het lijkt me heerlijk om minder afhankelijk te zijn. Zelf brood bakken en als ik ooit mijn naaimachine heb kan ik ook zelf woonaccessoires maken of kleding.
Tenslotte zou ik heel graag meer van de wereld willen zien. Het noorderlicht en IJsland staan hoog op mijn lijstje. Er gaat niets boven zelf dingen ontdekken en ervaren en het is nog mooier als je deze ervaringen met iemand kan delen.
Foto: Jeff Sheldon
Hiermee sluit ik project #PlukhetGeluk af. Ik wil heel graag Saskia bedanken voor het opzetten van dit geweldige project en de tijd en moeite die ze hierin gestoken heeft. Er zijn zoveel mensen mee aan de slag gegaan, dat ik denk dat we allemaal weer wat positiever naar het leven kijken en waarderen wat we hebben. We maken ons eigen geluk.
Benieuwd naar mijn eerdere invullingen? Het eerste deel bestond uit een geluksvragenlijst, het tweede deel uit foto’s van geluk, in deel drie bedank ik dierbaren omdat ze het verdienen en in het vierde deel sta ik stil bij wat mijde grootste glimlach bezorgd.
10 Reacties
Wat heb je dit mooi ingevuld 🙂 En erg knap dat je al een bachelor op zak hebt! Daar kan ik alleen nog maar over dromen haha.
Mooi ingevuld! Meer van de wereld zien zou ik ook nog wel willen.
Heel leuk om te lezen!
Ik zou ook mijn familie en vrienden heel erg missen als ik alleen in het buitenland zou wonen.
Heb tijdens mijn studie wel langere tijd in het buitenland gezeten, maar ik denk dat ik er nu meer moeite mee zou hebben.
Ik zeg het nooit zo heel snel of direct tegen mensen. Maar aangezien jij mijn afstudeermaatje was ga ik het gewoon zeggen. Meid je bent een topper in het vakgebied en ook als persoon zijnde. Trots ben ik op de dat je, even op jezelf naar Zweden. Ik denk dat je zeker als persoon gegroeid ben hierdoor. En ik weet ook zeker dat de prince charming on the bike of in the car onderweg is naar jou 😉
Ah, wat lief! Dat vind ik oprecht heel erg fijn om te horen! 🙂
Wauw, wat een mooie laatste invulling zeg! Dat al je dromen ooit maar mogen uitkomen. Het is je gegund.
Ik wil je bedanken voor je super toffe invullingen en de deelname aan dit project!<3 Laten we met z'n alle ons eigen gras groen houden.
Wat inspirerend om te lezen! Ik hoop dat je dromen uit zullen komen. Zelf zou ik ook heel graag van mijn faalangst af willen, ik laat me hierdoor veels te vaak tegenhouden en dat is gewoon zonde.
Wat leuk dat jij ook mee hebt gedaan met het project van Sas! 🙂 Vervelend dat je zoveel last hebt van faalangst… Ik had hier vooral in de lagere school heel veel last van, ben hier dan voor in therapie gegaan en nu merk ik nog steeds dat ik daar last van hebt maar echt al vele minder dan vroeger!
Wat een prachtig verhaal! Mega tof dat je gewoon in Zweden durfde te gaan wonen. Ik vind dit ook een hele mooie, inspirerende reeks, ga eerst eens je andere stukjes hierover lezen en misschien ga ik er dan zelf ook iets mee doen:) Ik kom trouwens op je blog via Stella en vind ‘m erg leuk!
Wat ontzettend lief, dankjewel!